ณ. ยามนี้คนดีคนนั้นของฉันจะทำอะไรอยู่
คำถามมากมายพรั่งพรูเข้ามาในสมอง
ความห่างไกลด้วยระยะทางคงไม่ทำให้ทุกข์
เท่ากับการที่เราพยายามเอาใจออกห่างซึ่งกันและกัน
บางครั้งส่วนลึกของใจก็ถามฉัน
ว่าฉันคิดดีแล้วหรือกับสิ่งที่กำลังทำอยู่
เหตุใด...และทำไมต้องฝืนความรู้สึกกันเช่นนี้
ปล่อยไปสิ...ปล่อยไปตามความต้องการของใจ
" ความรัก " เป็นสิ่งสวยงามไม่ใช่หรือ
" ความรัก " ทำให้โลกใบนี้งดงามน่าอยู่
แล้วทำไมฉันจึงไม่ไขว่คว้าความรักนั้นมา
ทั้ง ๆ ที่มันอยู่แค่เอื้อมมือเท่านั้นเอง
ต่างฝ่ายต่างโหยหาซึ่งกันและกัน
ใยฉันจึงได้ทำร้ายหัวใจดวงนี้ด้วยการ
...ปล่อยเธอไป...
ใจเจ้าเอ๋ย...
ไหนเลยเจ้าจะรู้ว่า
ทำไมฉันถึงเลือกที่จะ
...ปล่อย...
เธอคนนั้นไป
ไม่ใช่ไม่รัก
หากแต่เพราะ
..." รักมาก "...
ฉันไม่ใช่คนที่บูชาความรัก
ว่ารักแล้วจะต้องเสียสละ
แต่ฉันกลับมองความรัก
ในมุมของคนที่ต้องการ
หากเรารักใครสักคน
อะไรคือสิ่งที่เราต้องการ
" ความสุข " ของเราทั้งคู่
นั่นคือคำตอบที่ฉันรู้
แต่ ณ ขณะนี้คำว่า " เรา"
มันเป็นไปได้ยาก
ฉันถึงต้องเลือกทำแบบนี้
ฉันถึงต้องเลือกทำแบบนี้
ระหว่าง
" ฉัน "...มีความสุข
หรือ
" เธอ " มีความสุข
คงรู้แล้วใช่ไหมว่าฉันเลือกอะไร?
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น